Και τώρα τι; – Οικονομικό Συνέδριο AGORA
Στην 4η Μπιενάλε της Αθήνας 2013
12 Οκτωβρίου, 17.00 – 21.00
Κτήριο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος
Σοφοκλέους 8-10
Σε μια περίοδο όπου η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες κορυφώνεται, η 4η Μπιενάλε της Αθήνας δεν μπορεί παρά να θέσει ένα καίριο ερώτημα: Και τώρα τι; Ενώ ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ (ΑΒ3) επιχείρησε να αναστοχαστεί τη νεότερη ελληνική ιστορία και τις απαρχές της κρίσης, η φετινή Μπιενάλε, θέτει σε λειτουργία ένα συνεργατικό μοντέλο για την παραγωγή μιας έκθεσης.
Σε αυτό το σημείο καμπής, η ΑΒ4 παίρνει αυτά τα οικονομικά ερωτήματα κυριολεκτικά: διοργανώνει ένα οικονομικό συνέδριο, με προσκεκλημένους ομιλητές οικονομολόγους διεθνούς κύρους, οι οποίοι θα μεταφέρουν και θα συζητήσουν την τρέχουσα οικονομική αντίληψη σχετικά με την «κρίση», και πιθανώς και τρόπους να πάμε μπροστά. Η ημερομηνία του Συνεδρίου συμπίπτει με την ετήσια συνάντηση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσινγκτον. Ωστόσο, εδώ, ο τόπος διεξαγωγής δεν είναι η έδρα της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά τουναντίον, το εγκαταλελειμμένο κτήριο του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, στην οδό Σοφοκλέους, το οποίο η Μπιενάλε της Αθήνας θα χρησιμοποιήσει ως κύριο χώρο της.
Το συνέδριο καινοτομεί με πολλούς τρόπους: είναι το πρώτο που συγκεντρώνει γνωστούς οικονομολόγους στον χώρο του κόσμου της τέχνης, ενός κόσμου που όμως έχει μεγάλη σχέση με τα οικονομικά και δεν βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας, απομακρυσμένος από την επίδραση και τα αποτελέσματα της ευρύτερης πολιτικής συζήτησης. Η δεύτερη καινοτομία είναι ότι ενώ συνήθως αυτού του είδους τα συνέδρια είναι «κλειστά», το συγκεκριμένο είναι εντελώς ανοιχτό στο κοινό, το οποίο ενθαρρύνεται να συμμετέχει, συμβαδίζοντας έτσι με το συνολικό πνεύμα της AGORA, ως τόπου ανταλλαγής απόψεων αλλά και ως ιδανικού σκηνικού ζυμώσεων μεταξύ επαγγελματιών με διαφορετικό υπόβαθρο.
Η Μορφή του Συνεδρίου
Ο κάθε ομιλητής θα κάνει μια σύντομη παρουσίαση (περίπου 20’) και στη συνέχεια θα απαντήσει σε ερωτήσεις από το κοινό (θα συζητήσει με το κοινό). Οι παρατηρήσεις των ομιλητών θα στηρίζονται στα δικά τους ερευνητικά ενδιαφέροντα και συνεπώς το περιεχόμενο θα είναι ουσιαστικό (σε αντίθεση με τα «δημοφιλή» οικονομικά). Τα θέματα των ομιλιών περιλαμβάνουν τις απαρχές της κρίσης στη ζώνη του Ευρώ, τη συνεχιζόμενη κρίση στα εργασιακά, συζητήσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα της λιτότητας έναντι της δημοσιονομικής επέκτασης, καθώς και εμπειρίες και διδάγματα από άλλες πληττόμενες από την κρίση χώρες. Σήμερα στην Ελλάδα, όλα αυτά δεν είναι αφηρημένα ακαδημαϊκά ζητήματα, αλλά επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Λίστα συμμετεχόντων
Ο Nicholas Economides (Νικόλαος Οικονομίδης) είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ακαδημαϊκός οικονομικών δικτύωσης, ηλεκτρονικού εμπορίου και κυβερνητικής πολιτικής. Τα πεδία της εξειδίκευσης και έρευνάς του περιλαμβάνουν τα οικονομικά δικτύωσης, ειδικά τηλεπικοινωνιών, υπολογιστών και πληροφόρησης, τα οικονομικά τεχνικής συμβατότητας και τυποποίησης, τη βιομηχανική οργάνωση, τη δομή και οργάνωση οικονομικών αγορών και συστημάτων πληρωμής, το αντιμονοπώλιο, την εφαρμογή της δημοσιονομικής πολιτικής σε βιομηχανίες δικτύων, τη στρατηγική ανάλυση αγορών, καθώς και νομικά και οικονομικά. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 100 εργασίες σε κορυφαία ακαδημαϊκά περιοδικά στα πεδία των δικτύων, των τηλεπικοινωνιών, των ολιγοπωλίων, των αντιμονοπωλίων, και στη ρευστότητα και την οργάνωση οικονομικών αγορών και συναλλαγών. Έχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Berkeley, και πρώτο πτυχίο στα Μαθηματικά Οικονομικά από το LSE. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια της Columbia (1981-1988) και του Stanford (1988-1990). Είναι συντάκτης σε πολλά περιοδικά και ο δικτυακός του τόπος για τα Οικονομικά των Δικτύων έχει αξιολογηθεί από το περιοδικό Economist ως ένας από τους τέσσερις κορυφαίους διαδικτυακούς τόπους για τα οικονομικά παγκοσμίως. Είναι επίσης Εκτελεστικός Διευθυντής του NET Institute, http://www.NETinst.org, ενός διεθνούς επίκεντρου έρευνας πάνω στα οικονομικά δικτύωσης και τις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας. Είναι σύμβουλος στο US Federal Trade Commission, και στις κυβερνήσεις Ελλάδας, Ιρλανδίας, Νέας Ζηλανδίας και Πορτογαλίας, καθώς και σε διεθνείς οργανισμούς, Τράπεζες και Χρηματιστήρια. Έχει εκτενείς δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις πάνω στην υψηλή τεχνολογία και σε θέματα αντι-μονοπωλίων και κυβερητικής πολιτικής.
Ο Ηλίας Παπαϊωάννου είναι αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο London Business School. Είναι βοηθός ερευνητής στο CEPR (Centre for Economic Policy Research – Κέντρο Ερευνών για την Οικονομική Πολιτική) και στο NBER (National Bureau of Economic Research – Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών). Από το 2007 ως το 2012 ήταν αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Κολλέγιο του Dartmouth στις ΗΠΑ, ενώ κατά τις ακαδημαϊκές χρονιές 2010-2011 και 2011-2012 ήταν επισκέπτης αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν τους τομείς της διεθνούς οικονομίας, της πολιτικής οικονομίας, των εφαρμοσμένων οικονομικών, της εφαρμοσμένης οικονομετρίας, της μακροοικονομικής άποψης περί κανονικοποίησης, των νομικών και οικονομικών, καθώς και της οικονομικής ανάπτυξης. Έχει δημοσιεύσει σε κορυφαία περιοδικά και εκδόσεις. Η έρευνά του αναγνωρίστηκε το 2005 με το βραβείο Young Economist Award από τον Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο Οικονομολόγων (European Economic Association) και το 2008 με το βραβείο στη μνήμη του Austin Robinson από την Royal Economic Association.
Ο Heiner Flassbeck είναι Διευθυντής Στρατηγικών Παγκοσμιοποίησης και Ανάπτυξης της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) από το 2006. Είναι ο κύριος συγγραφέας και επικεφαλής της ομάδας που προετοιμάζει την Έκθεση Εμπορίου και Ανάπτυξης του UNCTAD. Η έκθεση αυτή είναι η ναυαρχίδα των ετήσιων εκδόσεων του UNCTAD και καλύπτει τόσο πρόσφατα όσο και μακροπρόθεσμα ζητήματα διεθνούς οικονομίας, με ιδιαίτερη έμφαση στις επιπτώσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ο Heiner Flassbeck είναι μέλος διεθνών συνεδρίων που ασχολούνται με ζητήματα προσδοκώμενης ανάπτυξης ή με φλέγοντα ζητήματα της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής για τη Μέτρηση της Οικονομικής Απόδοσης και Κοινωνικής Προόδου, συμμετέχει στις συναντήσεις του “The Shadow GN” (πρόεδρος του οποίου είναι ο καθηγητής Joseph Stiglitz) και προσκεκλημένος ομιλητής σε πολλά ακαδημαϊκά ιδρύματα. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων για μακροοικονομικά ζητήματα, και πιο συγκεκριμένα την τρέχουσα οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της στην πραγματική οικονομία.
Έχει επίσης εργαστεί για το Γερμανικό Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στο Βισμπάντεν και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών. Ήταν επικεφαλής μακρο-οικονομολόγος στο Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών, και διετέλεσε Υφυπουργός Οικονομικών στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών, υπεύθυνος για διεθνείς σχέσεις, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ από τον Οκτώβριο 1998 έως τον Απρίλιο 1999.
Ο Paolo Manasse είναι καθηγητής Μακρο-οικονομικών και Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Έχει διδάξει στο L. Bocconi, στη Σορβόννη (Παρίσι Ι), στο John Hopkins (Bologna Center) και σε άλλα ιταλικά πανεπιστήμια. Έχει πάρει το διδακτορικό του από το LSE και έχει δουλέψει ως Σύμβουλος για τον ΟΟΣΑ (Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), την Παγκόσμια Τράπεζα, την Δια-Αμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, ενώ έχει διατελέσει μόνιμος Σύμβουλος, Επισκέπτης Καθηγητής και Σύμβουλος Τεχνικής Βοήθειας για το ΔΝΤ. Είναι ερευνητής στο IGIER-Bocconi στο Μιλάνο, καθώς επίσης και στο Κέντρο Οικονομικής Ανάλυσης του Ρίμινι. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι τα διεθνή μακρο-οικονομικά, τα οποία συμπεριλαμβάνουν ένα ευρύ πεδίο θεμάτων, όπως νομισματική και φορολογική πολιτική σε νομισματικές ενώσεις, δημοσιονομικά ομοσπονδιακά συστήματα και ασύμμετρες πληροφορίες, διεθνές εμπόριο και αγορά εργασίας, συντονισμός διεθνούς πολιτικής, δημόσιο χρέος και τραπεζικές κρίσεις. Έχει κάνει πολλές δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και γράφει για τρέχοντα Ιταλικά και Ευρωπαϊκά ζητήματα στο μπλογκ του “Back-of The-Envelope Economics” (αρχικός τίτλος στα ιταλικά).
Η Καθηγήτρια Frances Ruane είναι διευθύντρια στο ESRI (Economic and Social Research Institute – Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών) από τον Δεκέμβριο του 2006. Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής του Εθνικού Αποθεματικού Ταμείου Συντάξεων (National Pensions Reserve Fund), της Οικονομικής Συμβουλευτικής Ομάδας της Βόρειας Ιρλανδίας και του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της Σκωτίας. Είναι επίσης ερευνήτρια του Ινστιτούτου Διεθνών Μελετών Ένταξης και Επίτιμη Καθηγήτρια στο Οικονομικό Τμήμα του Κολλεγίου Trinity.
Έχει διατελέσει αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Κολλέγιο Trinity στο Δουβλίνο, όπου επίσης κατείχε τις θέσεις της Διευθύντριας του Ινστιτούτου Πολιτικής και της Διευθύντριας στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών της Οικονομικής Πολιτικής. Έχει υπηρετήσει επίσης στις Αρχές Βιομηχανικής Ανάπτυξης, στην Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας και στο Πανεπιστήμιο Queen’s του Kingston στο Οντάριο. Έχει καταλάβει διάφορες υψηλόβαθμες θέσεις στον δημόσιο τομέα και έχει συμμετάσχει σε πολλές κυβερνητικές συμβουλευτικές επιτροπές.
Έχει πάρει το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι μέλος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας, του Συμβουλίου Οικονομικών και Κοινωνικών Σπουδών και συμμετέχει στις συντακτικές επιτροπές έγκριτων διεθνών οικονομικών περιοδικών. Τον Απρίλιο του 2010 εξελέγη Επίτιμη Καθηγήτρια στο Κολλέγιο Trinity στο Δουβλίνο.
Έχει εκτενείς δημοσιεύσεις, ειδικότερα στα πεδία της διεθνούς οικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης. Τα τρέχοντα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη διερεύνηση της καινοτομίας και την εξαγωγική συμπεριφορά των επιχειρήσεων στον τομέα της παραγωγικής βιομηχανίας και παροχής υπηρεσιών.
Η Καθηγήτρια Deirdre McCloskey είναι διακεκριμένη καθηγήτρια Οικονομικών, Ιστορίας και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο του Illinois στο Σικάγο και Καθηγήτρια Οικονομικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία. Θεωρείται μάλλον «συντηρητική» οικονομολόγος, όμως η ίδια διαμαρτύρεται ότι είναι μια «μορφωμένη, ποσοτική, μεταμοντέρνα, προοδευτική επισκοπελιανή, της ελεύθερης αγοράς γυναίκα των μεσοδυτικών πολιτειών από τη Βοστώνη, που κάποτε ήταν άντρας! Όχι συντηρητική! Είμαι ελευθεριακή Χριστιανή». Το επιστημονικό της έργο εστιάζει στην οικονομική ιστορία, ιδιαίτερα τη βρετανική. Τα φιλοσοφικά βιβλία της αφορούν τα προβλήματα του κοινωνικού επιστημονικού θετικισμού, τα επιστημολογικά όρια μιας μελλοντικής κοινωνικής επιστήμης και την υπόσχεση μιας ρητορικά εκλεπτυσμένης φιλοσοφίας της επιστήμης. Πρόσφατα στράφηκε στην ηθική και σε μια φιλοσοφική-ιστορική απολογία των σύγχρονων οικονομιών.
Ο Δρ. Vito Polito, είναι λέκτορας στο Cardiff Business School. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν: εφαρμοσμένα μακρο-οικονομικά, φορολόγηση εισοδημάτων κεφαλαίου, αειφορία εισοδηματικής πολιτικής, βέλτιστος μακρο-οικονομικός έλεγχος και χρονοεξαρτώμενη μακρο-οικονομική αστάθεια. Η δημοσίευση που έκανε με τον Michael Wickens με τίτλο “How the euro crisis evolved and how to avoid another: EMU, fiscal policy and credit ratings,” («Η εξέλιξη της κρίσης στην ευρωζώνη και πώς θα αποφευχθεί άλλη μία: Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα, δημοσιονομική πολιτική και αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας») παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Τράπεζας της Ελλάδος πάνω στην κρίση στην ευρωζώνη και θα δημοσιευτεί στο Journal of Macroeconomics.
Ο Λουκάς Τσούκαλης είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), επισκέπτης καθηγητής στο King’s College του Λονδίνου και στο Ευρωπαϊκό Κολλέγιο της Μπρυζ. Έχει πάρει το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και είναι από τους επιφανέστερους Ευρωπαίους ειδικούς σε θέματα Ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης. Εστιάζει στη διερεύνηση του αντίκτυπου της τρέχουσας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης και προτείνει πιθανά διορθωτικά μέτρα επιστρέφοντας στην ερώτηση που είχε θέσει στο σημαίνον βιβλίο του από το 2005 με τίτλο «What kind of Europe?» («Τι είδους Ευρώπη;», Oxford University Press), που έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, όπως και το άλλο βιβλίο του “The New European Economy” («Η Νέα Ευρωπαϊκή Οικονομία»). Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι ο «Δελφικός χρησμός για την Ευρώπη» (OUP, 2011). Είναι επίσης συγγραφέας της Ετήσιας Διάλεξης για το 2011 της επιστημονικης επιθεώρησης του Journal of Common Market Studies.
Ο David Adler είναι οικονομικός αναλυτής και συγγραφέας. Η πιο πρόσφατη εργασία του είναι η μονογραφία “Financial Frictions” («Οικονομικές Τριβές»), υπό έκδοση από το Ερευνητικό Ίδρυμα του Ινστιτούτου CFA. Για το Ινστιτούτο έχει επίσης ολοκληρώσει μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας πάνω στη «ρευστότητα». Έχει γράψει το βιβλίο “Snap Judgment” («Άμεση Κρίση», Financial Times Press) σχετικά με τα συμπεριφορικά οικονομικά, και είναι συν-επιμελητής του “Understanding American Economic Decline” («Κατανοώντας την οικονομική παρακμή της Αμερικής», Cambridge University Press). Επιπλέον, ήταν παραγωγός της σειράς ντοκιμαντέρ (PBS), “Mind Over Money” (NOVA, γύρω από τα συμπεριφορικά οικονομικά) and “Financial Insecurity” («Οικονομική αβεβαιότητα»). Αυτόν τον καιρό είναι συντονιστής της σειράς συνεδρίων για επενδύσεις του Bloomberg Markets Live Insights.
Ενδιαφέρεται για τα σημεία συνάντησης οικονομικής θεωρίας και θεωρίας της τέχνης. Κάνει έρευνα για τέχνη εκτός του κατεστημένου που παράγεται για συστήματα εναλλακτικά του συστήματος των χώρων τέχνης. Έχει δημοσιεύσει στο περιοδικό Frieze και σε άλλες εκδόσεις τέχνης.
Το οικονομικό συνέδριο της AGORA πραγματοποιείται με την υποστήριξη του OYTSET Ελλάδας.
Υποστηρικτές του συνεδρίου είναι το Χρηματιστήριο Αθηνών Α.Ε. και το εστιατόριο Μάνη Μάνη.
* * *
Σχετικά με την Μπιενάλε της Αθήνας
Η Μπιενάλε της Αθήνας αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες, καθώς και διευθυντές, καλλιτέχνες, επιμελητές και συλλέκτες από τους πλέον εξέχοντες διεθνείς οργανισμούς σύγχρονης τέχνης (MoMA, Tate Britain, Istanbul Biennale, Lyon Biennale, Sacatar Foundation, De Appel, Liverpool School of Fine Arts, Palais de Tokyo, Biennale of Sydney, Whitechapel Gallery και White Cube Gallery).
Η προηγούμενη Μπιενάλε της Αθήνας με τίτλο Monodrome πραγματοποιήθηκε το 2011 και είχε εκτενή κάλυψη από το διεθνή Τύπο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τα διαδικτυακά μέσα, τόσο από το χώρο της Τέχνης, (Artforum, Art Monthly, Art in America, Frieze), όσο και από άλλες εφημερίδες και κανάλια (Handelsblatt, Sueddeutsche Zeitung, New Statesman, Le Monde, και ZDF), με εκτενή αφιερώματα.
Η Μπιενάλε της Αθήνας λειτουργεί μέσα σε ένα διεθνές δίκτυο μεγάλης κλίμακας περιοδικών διοργανώσεων σύγχρονης τέχνης. Αναδύθηκε μέσα από την εντεινόμενη πολιτιστική δραστηριότητα που καθιστά την Αθήνα έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες τόπους για τη σύγχρονη τέχνη και στοχεύει να αποτελεί διαρκή παράγοντα αλλαγής και ανανέωσης, πλαίσιο δημιουργικότητας και διαλόγου και ευρεία πλατφόρμα ανάδειξης της καλλιτεχνικής παραγωγής και εμπλοκής με τη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή.